Kormoran

Magda · Administrator

Kormoran
(Phalacrocorax carbo)

Rodzina: Kormorany
Długość ciała: 80-100 cm. Ptak wielkości gęsi o czarnym upierzeniu z miedzianym połyskiem na wierzchu. Dziób mocny, haczykowato zakończony. Na wiosnę ma białawe boki głowy i szyi oraz białe plamy u nasady nóg. Młode brunatne z jaśniejszym spodem ciała. Kormoran do niedawna był bardzo nielicznym ptakiem lęgowym w kraju, lecz od lat 80. XX wieku rozpoczęła się ekspansja i trwający do dzisiaj silny wzrost liczebności. Odpoczywając często suszy rozpostarte skrzydła, które namakają podczas nurkowania.

Rozmieszczenie Cały niżowy obszar kraju, najliczniejszy na północy i zachodzie kraju
Występowanie Jeziora, stawy hodowlane i inne duże akweny, także doliny rzeczne. Kolonie zakłada zwykle na wyspach lub w lasach przylegających do wód
Siedliska brzegi rzek i wyspy w nurcie, jeziora, stawy hodowlane
Liczebność Nieliczny ptak lęgowy ok. 15 000 par
Gniazdo Gniazduje kolonijnie na drzewach, bardzo rzadko na ziemi. Gniazdo z gałęzi
Lęg 3-5 jasnoniebieskich jaj. Wysiadywanie ok. 28-31 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 50 dniach.
Pokarm Żywi się rybami, która chwyta wytrwale nurkując
Wędrówki Wędrowny. Przylot: III, odlot: IX-XI. Coraz liczniej zimuje, głównie na Bałtyku
Status ochronny
i zagrożenia Gatunek chroniony częściowo, z wyjątkiem obrębów stawów hodowlanych, wymieniony w Dyrektywie ptasiej
Linki http://www2.gazeta.pl/edukacja/1,28378,26752.html - strona o Kormoranie Adama Wajraka
Wskazówki obserwacyjne Łatwy do zaobserwowania nad obfitującymi w ryby wodami w całym kraju, zwłaszcza poza okresem lęgowym